POREKLO SRDJEVDANSKIH PORODICA (Radojevići iz Jasenove, Morača)

RADOJEVIĆI  - JASENOVCI

Radojevici su dobili prezime po Radoju sinu Jovanovom (Jojinom). Radoje je imao braću
Simona (Simonovići) i Iliju (Ilići) , od kojih su današnja bratstva Simonovići i Ilići. Radojevići su najbrojnije jasenovsko bratstvo.

Radojevići su se najprije naselili na Brdo Jasenovsko – Alinu (Alijinu) Stranu, a odatle
se širili u Luke, Potkršje, Pogubanje, Rošca I Međupotočje. Kao mnogi Jasenovci i
Radojevići su se zbog prenaseljenosti selili: poslije 1858 a naročito 1878 godine više
porodica je odselilo u Lipovo, Uskoke, Kolašin, Podbišće kod Mojkovca, a poslije 1912 i
1918. u Šahoviće i Okolinu Mojkovca i Bijelog Polja. Lipovo su naselili : Milosav – Puko i Vučina Bogićevi poslije 1859.g. Kasnije oko 1920 su Pukovi, Radevi i Vučini potomci preselili u Šahoviće, a najviše u Čokrlije (Bijelo Polje), gdje i sada žive neki njihovi potomci. Perovan, Mijajlo, Nikola i Marinko Milijini su oko 1862. doselili u Bare Tušinjske u Uskocima, na crkveno imanje, a svoje imanje Alijinu Stranu su ostavili Manastiru Morači, čiji je upravitelj tada bilo Dimitrije Radojević. Marinko Milijin je poginuo na Vučjem Dolu 1877. a njegovo posmrče Vukadin je živio u Uskocima do 1918. kad se preselio u Lepenac kod Mojkovca, gdje i sada ima njegovih potomaka.

Sin Vukadinov Marinko, rođen 1895. poginuo je u Mojkovačkoj bici 1916.godine. Jedan od Vukadinovih potomaka, Nikola Tripkov, se oženio iz Kičave na Kovrenu, i preselio
se na miraz i imao brojno potomstvo (šest sinova). Mirko, Mijajlo, Jovan i Mirelja Ćerosimovi su oko 1890. godine odselili iz Jasenove u Pobišće, a kasnije njihovi potomci u okolinu Mojkovca-Prošćenje, Lepenac, Bistricu itd. U Tutiće kod Mojkovca su iz Uskoka doselili Drago Tomin i njegovi sinovi. Nenad i Miloš Đorđijevi su takođe odselili u Podbišće.

Potomci čuvenog Juka Filipova su poslije 1880. godine odselili u Planu kod Kolašina a
odatle njihovi potomcu u Beograd i druge krajeve tadašnje zemlje. Potomci Mijajila i Radosava Peroševa su oko 1912. godine, a neki 1928. i 1938. odselili iz Jasenove u Šahoviće i okolinu (Čokrlije, Sokolac, Pavino Polje), gdje i sada žive njihovi
potomci. Oko 1921. na Kosovo i Metohiju su odselili Mihailo i Nika Mirovi. Mirova dva sina su rano umrli a njihova se imena ne znaju, Niko je bio učenik Bogoslovije a ubili su ga Arnauti, te ga je Mihajilo osvetio a zatim upisao Bogosloviju, zapopio se i živio u okolini Gnjilana i u gradu. Njegovi potomci žive širom Srbije. Vukosav i Stojan Radovi su oko 1890.god odselili u Ameriku od tada se o njima ne zna ništa.

Vjeruje se da je dio Radojevića odselio  u okolini Užičke Požege, 10 kuća gdje su se
naselili još za vreme Karađorđevog ustanka. U Vojvodinu su se 1945. kao kolonisti odselili Spasoje Radošev i Vukosav Vukašinov, gdje im i sada žive potomci.
Iz Tomaševa je tada u Vojvodinu odselio i Jovan Mijajlov i naselio se u okolini Sivca u
Kruščiću, i sad ima njegovih potomaka tamo. U Ameriku su 1945. otišli Dragiša – Musa Miletin, Đuro Milovanov i Jovan Blažov. Dragiša je tamo imao dva sina i tri unuka, Đuro jednog sina a za Jovana se ne zna da li je imao potomke. Poslije Drugog svjetskog rata iz Jasenove su odselili skoro svi Radojevići i to u razne krajeve zemlje i inostranstvo. Sada u Jasenovoj ima samo dvije-tri porodice Radojevića.

Treba naglasiti da u Šahoviće, sada Tomaševo i Štitaricu, ima Radojevića iz Šaranca koji potiču od Simovića iz moračkog sela Raška, a njihovo je porijeklo od kneza Milije
Lješnjanina iz Rovaca. Tako i u Mojkovcu sada postoje dva bratstva Radojevića koji imaju
različito porijeklo, jasenovsko i rašačko, pa nemaju nikakvo srodstvo.

Čelno mjesto u ovom bratstvu pripada čuvenom moračkom arhimandritu Dimitriju - Dragu
Lazarevu koji je ne samo bio ugledan duhovnik nego i pravi narodni tribun koji je
predvodio Moračane, zajedno sa plemenskim prvacima, u mnoge bojeve. Upravljao je
Manastirom 33 godine odnosno od 1831-1864. Značajnu je ulogu imao u organizovanju ubistva Smail-Age Čengića na Mljetičku 1840.godine, što je ovjekovječio Mažuranić u poznatom spjevu “Smrt Smail-Age Čengića”: “Dobar pastir, jer što kaže inom, to sa svojim potvrđjuje činom”. Pored arhimandrita Dimitrija, čuveni junak ovoga bratstva bio je Juko Filipov koji je u svoje vrijeme spadao u red najuglednijih Moračana. Bogić Jovanov barjaktar i hrabar ratnik, kao i njegovi naslednici Puko i Vučina,
“Radojević Puko i Vučina
Svuda biju i gone Turčina.”
(citat iz pjesme “Naseljavanje Rovčana i Moračana oko Kolašina 1859”)